Tuesday, March 30, 2010

Brooklyn's Finest

Brooklyn's Finest



Jæja ég kem hingað til Danmerkur og fyrsta kvöldið þá ákveð ég að vera bara rólegur heima hjá systur minni og horfa á mynd. Þegar ég spyr hvað er í boði þá segir hún mér frá þessari mynd sem hún hafði náð í nýlega, Brooklyn's finest. Ég verð að viðurkenna að ég hafði aldrei heyrt um þessa mynd og spurði því: Hvaða mynd er þetta? Svarið kom mér virkilega á óvart. Þetta er semsagt löggumynd með, wait for it, Richard Gere, Don Cheadle, Ethan Hawke og Wesley Snipes. Wait Whuuuut? Hvaða mynd er þetta og afhverju hef ég ekki séð hana né heyrt um hana? Þannig að ég ákvað að slá til og hún fer í gang.


Myndin er eftir leikstjórann Antoine Fuqua, sem að ég hef aldrei heyrt um en okei, hún fjallar semsagt um 3 mjög mismunandi löggur.

Fyrst er það Eddie (Richard Gere) sem er gömul lögga og á viku eftir í starfinu. Síðustu árin sín í löggunni hefur hann tekið með mikilli ró og er byrjaður að hugsa meira bara um að klára þessa "afplánun" sem að löggustarfið er fyrir honum. En svo gerist það viku fyrir það að hann fer á eftirlaun að það er ungur svartur drengur drepinn af lögregluþjóni sem að er að reyna að ræna hann í einu hættulegasta hverfi borgarinnar. Þetta verður til þess að löggan fer í gang með heilmikið mission til að halda andliti, eitt af því sem hún gerir er að láta gamalreynda lögreglumenn fara með nýgræðinga í túr um þetta hættulega hverfi og kenna þeim hvernig á að höndla ýmsar aðstæður. Eddie er ekki sáttur með það að þurfa að eyða síðustu 7 dögum sínum í vinnunni á hættulegasta stað fyrir löggur sem fyrirfinnst en hann hefur ekki um annað að velja. En svo æxlast atburðir og allt í einu fer Eddie að hugsa að aðgerðaleysi hans innan lögreglunnar gæti verið að kosta fólk lífið.



Svo er það Tango (Don Cheadle) en hann er undercover í stórum eiturlyfjahring í þessu sama hverfi og Eddie þurfti að vera að vakta. Tango er búinn að vera undercover í tæp 3 ár og er kominn virkilega djúpt inn í eiturlyfjahringinn. Lífið hans er að detta í sundur, konan að skilja við hann, hann er ekki að fá stöðuhækkunina sem að hann er að gera þetta allt til að fá og svo eru mörkin milli hvað er rétt og hvað er rangt farin að mást út. Þegar hann er alveg kominn út á ystu nöf kemur fulltrúi frá Washington á fund með honum með verkefni handa honum, hann á að setja upp eiturlyfjasamning fyrir vin sinn Casanova (Wesley Snipes), sem að er nýkominn úr fangelsi, til að löggan geti handtekið hann aftur. Tango neitar því að Casanova hafði áður bjargað lífi hans en þegar hann heyrir að ef hann gerir þetta þá fái hann stöðuhækkunina sína og lífið sitt aftur þá breytast hlutirnir aðeins. Núna stendur hann frammi fyrir vali, hvort á hann að svíkja vin sinn og fá lífið sitt aftur eða vera tryggur manninum sem bjargaði lífi hans?



Síðastur en ekki sístur er Sal (Ethan Hawke) en hann er sennilega mest fucked up af þeim öllum. Hann á konu og 5 börn og er með tvíbura á leiðinni. Konan hans er fárveik útaf því að hún er með astma og það er mygla í veggjunum heima hjá þeim þannig að hún getur ekki unnið og Sal þarf því að framfleyta konunni sinni og 5 börnum á löggulaunum. Það reynist virkilega erfitt og þegar hlutirnir verða erfiðir taka menn oft til örþrifaráða. Sal fer að hugsa út í það að ræna dóppeningum þegar hann fer í raid á dópbæli hér og þar en finnur aldrei almennilegt tækifæri til þess. Þessi þörf hans fyrir peninga vex þegar hann er búinn að láta taka nýtt hús af markaðnum fyrir sig og fyrsta borgunin fer að nálgast. Með hverri mínútunni sem líður þá verður örvæntingin meiri, spurningin er getur hann staðist freistinguna?


Okei okei, ég veit! Þessi mynd hljómar eins og hún sé drullugóð! Eeeeeeeeen því miður þá er hún ekki eins góð og hún hljómar.Eins og sagt er "Ef það hljómar eins og það sé of gott til að vera satt, þá er það það oftast". Mynd með stórleikurum og fínni sögu á að verða góð en hún er það bara einhvernvegin ekki. Ég verð að viðurkenna að það er erfitt að benda á hvað klikkaði en ég skal reyna mitt besta. Ekki misskilja mig samt, þessi mynd er alveg ágæt en þetta er svona mynd sem maður horfir á og segir svo " þetta var ekki skemmtileg mynd en hún var alveg góð" en að mínu mati þá finnst mér mynd sem að skemmtir manni ekki á nokkurn hátt ekki vera góð mynd. En við skulum aðeins fara yfir þetta:

Leikurinn: Heyrðu hvað haldið þið, hann var bara frekar góður eiginlega aðeins meira en frekar bara góður. Gamla brýnið Richard Gere er þrusuflottur í hlutverki löggunnar sem að nennir ekki lengur að vinna vinnuna sína og er það djúpt sokkinn í sjálfsvorkun að hann er búinn að finna huggun á botninum í flösku og hjá hóru sem heitir Angela. Ethan Hawke stendur líka fyrir sínu sem örvæntingafulli kaþólski pabbinn en hans hlutverk er án efa það sem er mest krefjandi í myndinni. Don Cheadle er líka fínn, ekkert eitthvað geðveikur en ágætur samt sem áður. Svo er Wesley Snipes bar good ol' Wesley. Restin af aukaleikurnum eru líka bara ágætir.

Myndataka, klipping og leikstjórn: Okei hérna klikka þeir doldið. Mér fannst leikstjórinn aldrei ná fram réttri stemningu með sviðsetningu, myndatöku eða lýsingu og það er í rauninni bara synd. Klippingin var samt alveg góð þannig að þeir vinna inn nokkur stig þar en ekki nóg til að hefja myndina upp um eitt level. En ég held samt að þetta sé ekki alveg orsökin fyrir því að myndin er ekki eins góð og maður heldur. Ég held að þetta virðist bara vera orsökin en í rauninni þá liggur hún aðeins dýpra.

Handritið: Þarna er hún! Orsökin! Hérna eru öll vandamál myndarinnar. Hún er bara illa skrifuð. Ég veit að sagan hljómar alveg ágætlega þegar þú svona rétt skoðar yfirborðið en eins og glöggir lesendur gerðu sér grein fyrir áðan þá er bara ógeðslega mikið að gerast og það skemmir bara rosalega fyrir. Þessi mynd snýst um það að kafa ofaní huga þriggja mismunandi lögreglumanna. Einn er undercover, einn er bara á vakt og einn er í áhlaupssveit. En útaf því að það er svona mikið að gerast að þá komumst við aldrei undir yfirborðið. Myndin verður grunnhyggin og leiðinleg á köflum því að þrátt fyrir að það sé mikið að gerast að þá náum vð engri tengingu við það. Þessi mynd er bara svona mynd sem þú horfir á með öðru auganu og svo ekkert meir. Ég meina ef að eitthvert ykkar horfir á hana pælið þá í því hversu miklu betri myndin hefði verði ef að Eddie hefði bara verið skrifaður út. Það hefði verið miklu minna að gerast og það hefði verið hægt að láta leiðir lögreglumanna skarast oftar og rekast harðar á. Það hefði verið hægt að eyða meiri tíma í það að tengja okkur inn í huga persónanna en nei, því miður þá var Eddie þarna inni (og hann skiptir bara engu máli í framvindu söguþráðsins) og var bara fyrir. Handritið gerir það bara að verkum að myndatakan og
sviðsetningin og allt virðist vera yfirborðskennt. Þvílík synd ef ég á að segja eins og er.



Okei allt í allt: Lala mynd. Illa úthugsuð saga sem virðist vera góð við fyrstu sýn en verður svo leiðinleg þar sem við náum á engan hátt að tengjast persónunum. Þessi mynd var dálítið eins og þrjár stuttmyndir sem að voru að reyna alltof mikið og síðan var þeim hent saman. Ímyndið ykkur þrjár óspennandi stelpur sem að eru fyrst að reyna alltof mikið til að heilla ykkur ein í einu = ekkert sérstaklega gott. Ímyndið ykkur svo þrjár óspennandi stelpur sem að eru allar að reyna allt of mikið til að heilla ykkur á sama tíma = Skelfing. Ég held að það sé ekki hægt að lýsa þessari mynd betur í jafn fáum orðum.

Stjörnur: 2 af 5

Wednesday, March 24, 2010

Shutter Island

Shutter Island



Ég skellti mér nýlega í bíó á þessa mynd eftir að hafa horft á trailerinn og hugsað "hey, ég hef ekki farið á hryllingsmynd heillengi". Núna flissa þeir sem að hafa séð myndina vegna þess að algjörlega gagnstætt mínum væntingum þá var þetta bara alls ekki hryllingsmynd fyrir mér. Ég myndi frekar kalla hana sálfræðitrylli. Þessar falsvæntingar mínar um það að ég væri að fara að horfa á hryllingsmynd höfðu vafalaust einhver áhrif á skoðun mína á myndinni en það er bara gaman. Ef við snúum okkur núna að myndinni.

Myndin kom út núna í lok febrúar og er eftir meistarann Martin Scorsese. Fyrir þá sem kannast ekki við hann þá er bara eitthvað að því að þetta er alveg með skemmtilegri leikstjórum sem að ég veit um og ég held mikið upp á hann. Hann hefur leikstýrt meistaraverkum á borð við Goodfellas, The Aviator og Gangs of new york. Ég persónulega dýrka stílinn hans og hvernig hann er sem leikstjóri en það er jafn persónubundið og buxnastærð þannig að það er kannski ekkert að marka. Það bætti líka mikið ofan á myndina að ég vissi ekki að hann hafði leikstýrt henni fyrr en eftir á og ég sagði meira að segja við bíófélaga minn í miðri mynd " það mætti halda að Scorsese hafi leikstýrt þessari" og svo viti menn þá kemur nafnið hans á skjáinn í lokinn.

Myndin myndin gerist árið 1954 í bandaríkjunum þar sem U.S. Marshall Teddy Daniels er ásamt félaga sínum U.S. Marshall Chuck Aule að rannsaka mál þar sem einn af sjúklingum Ashcliffe geðspítalans hafði strokið. Ashcliffe er staðsettur á Shutter Island rétt fyrir utan Boston og er geðsjúkrahús fyrir "the criminally insane" þarna eru hættulegustu glæpamenn bandaríkjanna geymdir í 3 álmum, A, B og C álmu. Eyjan sjálf er frekar vingjarnleg við fyrstu sýn nema álma C sem að er gamalt virki úr þrælastríðinu. Teddy og Chuck hefja rannsóknina sína en ekki líður á löngu þangað til að þeir fara að gruna að eitthvað annað sé í gangi. Teddy talar um hvað honum finnist vitnisburðir sjúklinganna vera æfðir og hvað það sé einkar hentugt að yfirsálfræðingur strokusjúklingsins hafi fengið að fara í frí daginn áður en þeir komu. Við komumst svo að því að Teddy er ekki bara þarna til að rannsaka brotthvarfið heldur einnig af persónulegum ástæðum (sem ég ætla ekki að fara út í hér því að það spoilar soldið mikið). Ekki líður svo á löngu þangað til að hann fer að gruna að hann hafi verið leiddur í gildru af bandaríska ríkinu fyrir að vera að spyrja of mikið af spurningum um Ashcliffe. Þessi grunur vaknar þegar mikill stormur skellur á Shutter Island og þeir félagarnir komast ekki burt....



Okei þetta er alveg ekki fullkomin lýsing á söguþræðinum en þetta var það besta sem ég gat gert til þess að spoila ekki myndinni. Snúum okkur núna að nokkrum þáttum innan myndarinnar.

Leikurinn: Leikurinn var afbragðsgóður eins og við er að búast þegar aðalleikarinn er fastagestur Scorsese Leonardo DiCaprio. En hann leysir hlutverk þjáðu sálarinnar Teddy Daniels hreint frábærlega. Félagi hans í myndinni Mark Ruffalo stendur sig einnig mjög vel sem og allir sjúklingarnir á spítalanum. Áhugaverðir karakterar í myndinni eru nokkrir. Fyrir utan aðalpersónurnar (sem að sjálfsögðu verða að vera áhugaverðar til að myndin sé góð) þá er Dr. Cawley (leikinn af Ben Kingsley) virkilega áhugaverður karakter fannst mér. Hann hefur svo mikla trú á starfinu sem er unnið á Ashcliffe að það getur ekkert látið honum snúast hugur, eða svo virðist allavegana vera.



Handritið: Handritið er gott, ég gluggaði aðeins í það eftir að ég kom heim af myndinni og það hjálpar leikurunum mikið að túlka þessa sturlun sem myndin fjallar í rauninni um. Sagan er líka virkilega góð en hún er byggð á samnefndri skáldsögu og er hún heimfærð frábærlega yfir í handrit. En ekkert meira um það því ég vil ekki spoila.

Tónlistin: Tónlistin var mjög góð, skapaði spennu á sumum stöðum og sorg eða samúð á öðrum. Tónlistin var allt sem maður býst við í svona góðri mynd.

Myndataka og Klipping: Þarna klikkuðu þeir aðeins verð ég að segja. Ekki svo mikið í myndatökunni (Enda Scorsese enginn viðvaningur) heldur í klippingunni. Það voru nokkur svona continuity vandamál í myndinni og nokkur atriði þar sem tökur sköruðust. Sem dæmi þá er Chuck einu sinni að teygja sig í brjóstvasann sinn til að ná í leyndan hlut handa Teddy og er kominn með höndina ofan í vasann áður en það er klippt úr þessu semi closeup skoti. Svo er klippt í vítt two shot þar sem hann teygir sig aftur í vasann. Svona hlutir fara frekar mikið í taugarnar á mér en höfðu svo sem ekki mikil áhrif á heildarmyndina. Myndatakan og leikstjórnin var aftur á móti afbragðsgóð enda ekki við öðru að búast. Það má því segja að þarna hafi gæjarnir í klippiherberginu aðeins klikkað. Þó er ekki hægt að kenna þeim alfarið um því að eins og í dæminu hér að ofan þá hefði ekki verið hægt að leysa þetta öðruvísi án þess að taka hljóðið úr synci enda er Chuck að tala allan tímann þannig að sökin þar liggur líka aðeins hjá gamla brýninu Scorsese. Maður spyr sig hvort að hann sé aðeins farinn að kalka?




Í heildina var þetta bara virkilega góð mynd og hún kom mér skemmtilega á óvart og ég mæli hiklaust með því að allir sem fíla sálfræðitrylla með góðu plotti láti þessa ekki fara fram hjá sér. Hún hefur vissulega sína ókosti og getur verið torskilin á köflum en það bætir eiginlega bara við upplifunina á myndinni því að maður á jú ekki alltaf að skilja geðveikt fólk.

Ef ég á að gefa henni stjörnur þá fær hún 4 af 5 hjá mér.



og já p.s. hvað er málið með plásturinn (þið fattið ef þið sjáið hana)